Sec 0631

From Thai Codification Book III of 1925
Revision as of 06:37, 27 December 2024 by Codesuser (talk | contribs) (1 revision imported)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
มาตรา 631
  • ถ้าหาตัวผู้รับตราส่งไม่พบก็ดี ฤๅถ้าผู้รับตราส่งบอกปัดไม่ยอมรับมอบของก็ดี ผู้ขนส่งต้องบอกกล่าวไปยังผู้ส่งทันที และถามเอาคำสั่งของผู้ส่ง
  • ถ้าหากว่าพฤติการณ์ขัดขวางไม่สามารถจะทำได้ดังนี้ก็ดี ฤๅผู้ส่งละเลยเสียไม่ส่งคำสั่งมาในเวลาอ้นควร ฤๅส่งมาเปนคำสั่งอันไม่อาจปฏิบัติให้เปนไปได้ก็ดี ท่านว่าผู้ขนส่งมีอำนาจที่จะเอาของไปฝากไว้ ณ สำนักงารฝากทรัพย์ได้
  • ถ้าของนั้นเปนลหุภัณฑ์ของสดเสียได้ และการหน่วงช้าไว้ย่อมเปนการเสี่ยงความเสียหายไซร้ ผู้ขนส่งจะเอาของนั้นออกขายทอดตลาดเสียก็ได้
  • อนึ่งการเอาไปฝาก ฤๅเอาออกขายทอดตลาดเช่นว่านั้น ผู้ขนส่งต้องบอกกล่าวแก่ผู้ส่งฤๅผู้รับตราส่งทราบมิให้ชักช้า เว้นแต่จะไม่สามารถทำได้ ถ้าและผู้ขนส่งละเลยเสียไม่บอกกล่าวไซร้ ท่านว่าจะต้องรับผิดใช้ค่าเสียหาย
《Genealogies》
  1. Draft of 1919: Ob.617, Ob.618, Ob.619
  2. Draft of April 1924: 685, 686, 687
  3. Code of January 1929: 631
《Comments》