2468th Sec 0188

มาตรา 188

• เมื่อกำหนดอายุความได้ล่วงพ้นไปแล้ว ฝ่ายลูกหนี้ชอบที่จะบอกปัดการชำระหนี้ได้
• ถ้ามีการชำระหนี้อย่างใดๆ ไปตามสิทธิเรียกร้องอันขาดอายุความแล้ว เป็นราคามากน้อยเท่าใด ท่านว่าจะเรียกคืนหาได้ไม่ ถึงแม้ว่าการชำระหนี้นั้นจะได้ทำไปเพราะไม่รู้กำหนดอายุความก็เรียกคืนไม่ได้
• วิธีเดียวกันนี้ท่านให้ใช้ตลอดถึงการรับสภาพความผิดโดยสัญญาและการที่ลูกหนี้ประกันด้วย

Section 188. (Draft in English from Vol.79)

• [I] After the laps of the period of prescription the debtor is entitled to refuse performance.
• [II] If any act of performance is done in satisfaction of a claim barred by prescription, the value of such performance may not be demanded back, even if the performance has been effected in ignorance of the prescription.
• [III] The same rule applies to a contractual acknowledgement of liability and to the giving of security by the debtor.

《References》

☆ quoted from “INDEX” with supplementary entries in […]: Images in Archives

1. Old Text (1923):
2. New Text (1992): 193/10, 193/28
3. Jp. Code (1896,98):
4. Gr. Code (1896): * 222
5. Miscellaneous:

《Comments》

The most plausible model for this section would be:

• German Civil Code (1896), Sec.222:
  • [I] The prescription of a claim for which there is a hypotheca or a right of pledge does not prevent the obligee from satisfying himself out of the object in custody.
  • [II] If a right has been transferred to secure a claim, its re-transfer may not be demanded on the ground of the prescription of the claim.
  • [III] These provisions do not apply to the case of prescription of claims for arrears of interest, or other periodical acts of performance.