2467th Sec 0700: Difference between revisions
From Thai Codification Codes of 1925
m 1 revision imported |
No edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
==== [[2467th_Book3_Chapter11_Title04|'''หมวด ๔ ความระงับสิ้นไปแห่งการค้ำประกัน''']] ==== | |||
'''[[2467th Sec 0699|← Previous Section]]''' | '''[[2467th Sec 0701|Next Section →]]''' | |||
====== '''มาตรา 700''' ====== | ====== '''มาตรา 700''' ====== | ||
* ถ้าค้ำประกันหนี้อันจะต้องชำระ ณ เวลามีกำหนดแน่นอน และเจ้าหนี้ยอมผ่อนเวลาให้แก่ลูกหนี้ไซร้ ท่านว่าผู้ค้ำประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิด | * ถ้าค้ำประกันหนี้อันจะต้องชำระ ณ เวลามีกำหนดแน่นอน และเจ้าหนี้ยอมผ่อนเวลาให้แก่ลูกหนี้ไซร้ ท่านว่าผู้ค้ำประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิด | ||
Latest revision as of 12:50, 11 September 2025
← Previous Section | Next Section →
มาตรา 700
- ถ้าค้ำประกันหนี้อันจะต้องชำระ ณ เวลามีกำหนดแน่นอน และเจ้าหนี้ยอมผ่อนเวลาให้แก่ลูกหนี้ไซร้ ท่านว่าผู้ค้ำประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิด
- แต่ถ้าผู้ค้ำประกันได้ตกลงด้วยในการผ่อนเวลา ท่านว่าผู้ค้ำประกันหาหลุดพ้นจากความรับผิดไม่
Section 700. (Final Draft of Dec. 1924 in English from Vol.88)
- [I] If suretyship has been given for an obligation which is to be performed at a definite time, and the creditor grants to the debtor an extension of time, the surety is discharged.
- [II] The surety is not discharged if he agreed to the extension of time or if the extention is granted by the Court.
