2468th Sec 0448: Difference between revisions
From Thai Codification Codes of 1925
No edit summary |
|||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
==== [[2468th_Book2_Chapter05_Title02|'''หมวด ๒ ค่าสินไหมทดแทนเพื่อละเมิด''']] ==== | |||
'''[[2468th Sec 0447|← Previous Section]]''' | '''[[2468th Sec 0449|Next Section →]]''' | |||
====== '''มาตรา 448''' ====== | ====== '''มาตรา 448''' ====== | ||
* สิทธิเรียกร้องค่าเสียหายอันเกิดแต่มูลละเมิดนั้น ท่านว่าขาดอายุความเมื่อพ้นปีหนึ่งนับแต่วันที่ผู้ต้องเสียหายรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวผู้จะพึงต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือเมื่อพ้นสิบปีนับแต่วันทำละเมิด | * สิทธิเรียกร้องค่าเสียหายอันเกิดแต่มูลละเมิดนั้น ท่านว่าขาดอายุความเมื่อพ้นปีหนึ่งนับแต่วันที่ผู้ต้องเสียหายรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวผู้จะพึงต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือเมื่อพ้นสิบปีนับแต่วันทำละเมิด | ||
Latest revision as of 14:34, 16 September 2025
← Previous Section | Next Section →
มาตรา 448
- สิทธิเรียกร้องค่าเสียหายอันเกิดแต่มูลละเมิดนั้น ท่านว่าขาดอายุความเมื่อพ้นปีหนึ่งนับแต่วันที่ผู้ต้องเสียหายรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวผู้จะพึงต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือเมื่อพ้นสิบปีนับแต่วันทำละเมิด
- แต่ถ้าเรียกร้องค่าเสียหายในมูลอันเป็นความผิดมีโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา และมีกำหนดอายุความทางอาญายาวกว่าที่กล่าวมานั้นไซร้ ท่านให้เอาอายุความที่ยาวกว่านั้นมาบังคับ
Section 448. (Draft in English from Vol.79)
- [I] The claim for damages arising from wrongful act is barred by prescription after one year from the day when the wrongful act and the person bound to make compensation became known to the injured person, or ten years from the day when the wrongful act was committed.
- [II] However if the damages are claimed on account of an act punishable under the criminal law for which a longer prescription is provided such longer prescription shall apply.
《References》
☆ quoted from “INDEX” with supplementary entries in […]: Images in Archives
- Old Text (1923): 203
- Jp. Code (1896,98): [ 724]
- Gr. Code (1896): 852 [=852 par.1]
- Miscellaneous: S.O.50 [??] * [S.O.60 par.1, 2]
《Comments》
The most plausible model for this section would be:
- Schweizerisches Obligationenrecht (1911), Art.60;
- [I] Der Anspruch auf Schadenersatz oder Genugtuung verjährt in einem Jahre von dem Tage hinweg, wo der Geschädigte Kenntnis vom Schaden und von der Person des Ersatzpflichtigen erlangt hat, jedenfalls aber mit dem Ablaufe von zehn Jahren, vom Tage der schädigenden Handlung an gerechnet.
- [II] Wird jedoch die Klage aus einer strafbaren Handlung hergeleitet, für die das Strafrecht eine längere Verjährung vorschreibt, so gilt diese auch für den Zivilanspruch.
- [III] Ist durch die unerlaubte Handlung gegen den Verletzten eine Forderung begründet worden, so kann dieser die Erfüllung auch dann verweigern, wenn sein Anspruch aus der unerlaubten Handlung verjährt ist.
