2466th Sec 0389: Difference between revisions
From Thai Codification Codes of 1925
m 1 revision imported |
No edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
==== [[2466th_Book2_Division05_Chapter01_Title02|'''หมวด ๒ บุริมะสิทธิพิเศษ''']] ==== | |||
'''[[2466th Sec 0388|← Previous Section]]''' | '''[[2466th Sec 0390|Next Section →]]''' | |||
====== '''มาตรา 389''' ====== | ====== '''มาตรา 389''' ====== | ||
* บุริมะสิทธิอันเกิดแต่การซื้อขายสังหาริมทรัพย์ก็ดี ฝากทรัพย์ก็ดี รับขนก็ดี อยู่ในโรงแรมก็ดี ตัวแทนก็ดี จำนำก็ดี สลักหลังประทวนสินค้าก็ดี เก็บของในคลังสินค้าก็ดี (มาตรา ๓๘๐ อนุมาตรา ๑) นั้น ย่อมสิ้นไปเมื่อเจ้าหนี้ได้สละความหวงแหนในสังหาริมทรัพย์ซึ่งเป็นวัตถุแห่งบุริมะสิทธินั้นๆ | * บุริมะสิทธิอันเกิดแต่การซื้อขายสังหาริมทรัพย์ก็ดี ฝากทรัพย์ก็ดี รับขนก็ดี อยู่ในโรงแรมก็ดี ตัวแทนก็ดี จำนำก็ดี สลักหลังประทวนสินค้าก็ดี เก็บของในคลังสินค้าก็ดี (มาตรา ๓๘๐ อนุมาตรา ๑) นั้น ย่อมสิ้นไปเมื่อเจ้าหนี้ได้สละความหวงแหนในสังหาริมทรัพย์ซึ่งเป็นวัตถุแห่งบุริมะสิทธินั้นๆ | ||
Latest revision as of 15:04, 10 September 2025
← Previous Section | Next Section →
มาตรา 389
- บุริมะสิทธิอันเกิดแต่การซื้อขายสังหาริมทรัพย์ก็ดี ฝากทรัพย์ก็ดี รับขนก็ดี อยู่ในโรงแรมก็ดี ตัวแทนก็ดี จำนำก็ดี สลักหลังประทวนสินค้าก็ดี เก็บของในคลังสินค้าก็ดี (มาตรา ๓๘๐ อนุมาตรา ๑) นั้น ย่อมสิ้นไปเมื่อเจ้าหนี้ได้สละความหวงแหนในสังหาริมทรัพย์ซึ่งเป็นวัตถุแห่งบุริมะสิทธินั้นๆ
