2467th Sec 0631

หมวด ๑ รับขนของ

← Previous Section | Next Section →

มาตรา 631

• ถ้าหาตัวผู้รับตราส่งไม่พบก็ดี ฤๅถ้าผู้รับตราส่งบอกปัดไม่ยอมรับมอบของก็ดี ผู้ขนส่งต้องบอกกล่าวไปยังผู้ส่งทันที และถามเอาคำสั่งของผู้ส่ง
• ถ้าหากว่าพฤติการณ์ขัดขวางไม่สามารถจะทำได้ดังนี้ก็ดี ฤๅผู้ส่งละเลยเสียไม่ส่งคำสั่งมาในเวลาอ้นควร ฤๅส่งมาเปนคำสั่งอันไม่อาจปฏิบัติให้เปนไปได้ก็ดี ท่านว่าผู้ขนส่งมีอำนาจที่จะเอาของไปฝากไว้ ณ สำนักงารฝากทรัพย์ได้
• ถ้าของนั้นเปนลหุภัณฑ์ของสดเสียได้ และการหน่วงช้าไว้ย่อมเปนการเสี่ยงความเสียหายไซร้ ผู้ขนส่งจะเอาของนั้นออกขายทอดตลาดเสียก็ได้
• อนึ่งการเอาไปฝาก ฤๅเอาออกขายทอดตลาดเช่นว่านั้น ผู้ขนส่งต้องบอกกล่าวแก่ผู้ส่งฤๅผู้รับตราส่งทราบมิให้ชักช้า เว้นแต่จะไม่สามารถทำได้ ถ้าและผู้ขนส่งละเลยเสียไม่บอกกล่าวไซร้ ท่านว่าจะต้องรับผิดใช้ค่าเสียหาย

Section 631. (Final Draft of Dec. 1924 in English from Vol.88)

• [I] If the consignee cannot be found, or if he refuses to take delivery, the carrier must immediately notify the sender thereof and obtain his directions.
• [II] If circumstances render this impracticable, or if the sender fails to send in his directions at the proper time or sends directions which cannot be carried out, the carrier has power to deposit the goods in a deposit office.
• [III] If the goods are perishable and delay involves risks, he may also have the goods sold by public auction.
• [IV] The carrier must, unless it is impracticable, notify the sender or consignee of such deposit or sale without delay; failure to do so renders him liable to pay damages.

《Genealogies》

1. Draft of 1919: Ob.617, Ob.618, Ob.619
2. Draft of April 1924: 685, 686, 687
3. Code of January 1929: 631