2468th Sec 0413

ลักษณะ ๔ ลาภมิควรได้

← Previous Section | Next Section →

มาตรา 413

• เมื่อทรัพย์สินอันจะต้องคืนนั้นเป็นอย่างอื่นนอกจากจำนวนเงิน และบุคคลได้รับไว้โดยสุจริต ท่านว่าบุคคลเช่นนั้นจำต้องคืนทรัพย์สินเพียงตามสภาพที่เป็นอยู่ และมิต้องรับผิดชอบในการที่ทรัพย์นั้นสูญหายหรือบุบสลาย แต่ถ้าได้อะไรมาเป็นค่าสินไหมทดแทนเพื่อการสูญหายหรือบุบสลายเช่นนั้นก็ต้องให้ไปด้วย
• ถ้าบุคคลได้รับทรัพย์สินไว้โดยทุจริต ท่านว่าจะต้องรับผิดชอบในการสูญหายหรือบุบสลายนั้นเต็มภูมิ แม้กระทั่งการสูญหายหรือบุบสลายจะเกิดเพราะเหตุสุดวิสัย เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าถึงอย่างไร ทรัพย์สินนั้นก็คงต้องสูญหายหรือบุบสลายอยู่นั่นเอง

Section 413. (Draft in English from Vol.79)

• [I] When the property which must be returned is other than a sum of money and the person who received it was in good faith, such person is only bound to return it in such condition as it is and is not responsible for less or damage to such thing, but he must return whatever he has acquired as compensation for such loss or damage.
• [II] If the person who received the property was in bad faith he is fully responsible for the loss or damage even caused by force majeure, unless he proves that the loss or damage would have happened in any case.

《References》

☆ quoted from “INDEX” with supplementary entries in […]: Images in Archives

1. Old Text (1923): * 176, 177
2. Jp. Code (1896,98): 191, [ 703, 704]
3. Gr. Code (1896): [ 818 par.1, 819 par.1]
4. Miscellaneous: S.O.938 [??] [S.C.938, 940]

《Comments》

The most plausible model for this section would be:

• Old Text (1923), Secs.176 and 177;
  • Sec.176;
    • ถ้าตัวสินใช้นั้นเป็นทรัพย์สินที่พึงส่งคืนได้ และบุคคลได้รับโดยสุจริต ท่านว่าบุคคลนั้นจำต้องส่งคืนทรัพย์สินแต่ตามสภาพที่เป็นอยู่ในเวลานั้น
  • Sec.177;
    • ถ้าตัวสินใช้นั้นเป็นทรัพย์สินที่พึงส่งคืนได้ และบุคคลได้รับไว้โดยทุจริต ท่านว่าบุคคลผู้นั้นจะต้องใช้ค่าบุบสลายใดๆ ที่เกิดขึ้นแก่ทรัพย์สินนั้น

The other miscellaneous sources are as follows:

• Swiss Civil Code (1907), Arts.938 and 940;
  • Art.938;
    • [I] Anyone in possession of a thing in good faith does not become responsible for compensation to the one entitled thereto by reason of the fact that he used and enjoyed the thing according to his presumed right.
    • [II] He need not replace what is thereby consumed or has been damaged.
  • Art.940;
    • [I] One who is in possession of a thing in bad faith must give it up to him lawfully entitled thereto, and must pay compensation for all damages caused by the deprivation of possession as well as for the fruits gathered or neglected.
    • [II] He has a claim for expenditures only if such would have been necessary for the one lawful owner.
    • [III] So long as the possessor does not know to whom he shall return the thing, he is liable only for the damage which he is responsible for.