2468th Sec 0014: Difference between revisions
From Thai Codification Codes of 1925
m 1 revision imported |
No edit summary |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
=== [[2468th_Book1_Chapter01|'''ลักษณะ ๑ บทเบ็ดเสร็จทั่วไป''']] === | |||
'''[[2468th Sec 0013|← Previous Section]]''' | '''[[2468th Sec 0015|Next Section →]]''' | |||
====== '''มาตรา 14''' ====== | ====== '''มาตรา 14''' ====== | ||
* ถ้าเอกสารทำขึ้นไว้เป็นสองภาษา เป็นภาษาไทยภาษาหนึ่ง ภาษาอื่นภาษาหนึ่ง แต่ข้อความในสองภาษานั้นแตกต่างกัน และศาลมิอาจหยั่งทราบเจตนาของคู่กรณีได้ว่าจะให้ใช้ภาษาใดบังคับไซร้ ท่านถือเอาภาษาไทยบังคับ | * ถ้าเอกสารทำขึ้นไว้เป็นสองภาษา เป็นภาษาไทยภาษาหนึ่ง ภาษาอื่นภาษาหนึ่ง แต่ข้อความในสองภาษานั้นแตกต่างกัน และศาลมิอาจหยั่งทราบเจตนาของคู่กรณีได้ว่าจะให้ใช้ภาษาใดบังคับไซร้ ท่านถือเอาภาษาไทยบังคับ | ||
Latest revision as of 00:03, 8 September 2025
← Previous Section | Next Section →
มาตรา 14
- ถ้าเอกสารทำขึ้นไว้เป็นสองภาษา เป็นภาษาไทยภาษาหนึ่ง ภาษาอื่นภาษาหนึ่ง แต่ข้อความในสองภาษานั้นแตกต่างกัน และศาลมิอาจหยั่งทราบเจตนาของคู่กรณีได้ว่าจะให้ใช้ภาษาใดบังคับไซร้ ท่านถือเอาภาษาไทยบังคับ
Section 14. (Draft in English from Vol.79)
- Whenever a document is executed in two versions, one in the Siamese language, the other in another language, and there are discrepancies between the two versions, and the Court cannot ascertain which version was intended to govern, the document executed in the Siamese language shall govern.
《References》
☆ quoted from “INDEX” with supplementary entries in […]: Images in Archives
《Comments》
The most plausible model would be:
- Old Text (1923), Sec.29:
- ถ้าเอกสารทำขึ้นไว้เป็นสองภาษา เป็นภาษาไทยภาษาหนึ่ง ภาษาอื่นภาษาหนึ่ง แต่ข้อความในสองภาษาแตกต่างกัน และศาลมิอาจหยั่งทราบเจตนาของคู่กรณีได้ว่าจะให้ใช้ภาษาใดบังคับไซร้ ท่านให้ถือเอาภาษาไทยบังคับ
