2467th Sec 1010: Difference between revisions
From Thai Codification Codes of 1925
m 1 revision imported |
|||
| Line 1: | Line 1: | ||
==== [[2467th_Book3_Chapter21_Title06|'''หนวด ๖ ตั๋วเงินปลอม ตั๋วเงินถูกลัก และตั๋วเงินหาย''']] ==== | |||
'''[[2467th Sec 1009|← Previous Section]]''' | '''[[2467th Sec 1011|Next Section →]]''' | |||
====== '''มาตรา 1010''' ====== | ====== '''มาตรา 1010''' ====== | ||
* เมื่อผู้ทรงตั๋วเงินซึ่งหายฤๅถูกลัก ทราบเหตุแล้วในทันใดนั้น ต้องบอกกล่าวเปนหนังสือไปยังผู้ออกตั๋วเงิน ผู้จ่าย ผู้สมอ้างยามประสงค์ ผู้รับรองเพื่อแก้หน้า และผู้รับอาวัลตามแต่มี เพื่อให้บอกปัดไม่ใช้เงินตามตั๋วเงินนั้น | * เมื่อผู้ทรงตั๋วเงินซึ่งหายฤๅถูกลัก ทราบเหตุแล้วในทันใดนั้น ต้องบอกกล่าวเปนหนังสือไปยังผู้ออกตั๋วเงิน ผู้จ่าย ผู้สมอ้างยามประสงค์ ผู้รับรองเพื่อแก้หน้า และผู้รับอาวัลตามแต่มี เพื่อให้บอกปัดไม่ใช้เงินตามตั๋วเงินนั้น | ||
Latest revision as of 14:47, 13 September 2025
← Previous Section | Next Section →
มาตรา 1010
- เมื่อผู้ทรงตั๋วเงินซึ่งหายฤๅถูกลัก ทราบเหตุแล้วในทันใดนั้น ต้องบอกกล่าวเปนหนังสือไปยังผู้ออกตั๋วเงิน ผู้จ่าย ผู้สมอ้างยามประสงค์ ผู้รับรองเพื่อแก้หน้า และผู้รับอาวัลตามแต่มี เพื่อให้บอกปัดไม่ใช้เงินตามตั๋วเงินนั้น
Section 1010. (Final Draft of Dec. 1924 in English from Vol.88)
- The holder of a bill which is lost or stolen must, as soon as he knows of the loss or theft, notify in writing the maker, the drawee, the referee in case of need, the acceptor for honour and the giver of aval, if any, to refuse payment of the bill.
